Contoh Percakapan Bahasa Sunda Ibu dan Anak Menyuruh Belanja ke Warung

Contoh Percakapan Bahasa Sunda Lemes dan Loma Antara Ibu dan Anak

10 Dilihat

SUNDAPEDIA.COM, Sampurasun! Contoh percakapan bahasa Sunda loma dan lemes antara ibu dan anak. Pada contoh paguneman ini, kecap Sunda lemes diucapkan oleh indung (ibu) dan bahasa Sunda loma yang diucapkan oleh anak.

Ibu ke anak wajar dan boleh memakai bahasa Sunda loma, sebab keudukan anak di bawah (sahandapeun) ibu. Sebaliknya, walaupun ibu berbicara loma ke anak, tapi anak harus tetap sopan dan hormat dengan memakai bahasa lemes.

Baca juga: Pemakaian Bahasa Sunda Lemes, Loma, dan Kasar dalam Percakapan Sehari-hari

Bahasa Sunda lemes yang biasa digunakan atau dipakai ke anak-anak kadang berbeda dengan bahasa lemes orang dewasa. Seperti abdi jadi abi, nyungkeun jadi ukeun, dan sebagainya.

Anak juga kadang memakai bahasa lemes untuk orang lain pada dirinya. Hal itu dianggap wajar sebab anak masih tahap belajar bicara.

Berikut ini contoh percakapan bahasa Sunda loma dan lemes antara ibu dan anak dengan tema menyuruh belanja ke warung.

Contoh Percakapan Bahasa Sunda

Indung: Jang!

Anak: Kulan!

Indung: Kadieu sakeudeung, Ema rék nitah!

Anak: Mangga. Badé miwarang naon, Ma?

Indung: Ka warung jug!

Anak: Mésér naon, Ma?

Indung: Meuli muncang, cikur, katuncar, jeung jeung laja. Urang ngangeun waluh.

Anak: Alim, Ma ah! Isin….

Indung: Éh, naha jeung éra? Lamun kitu ménta atawa maok, ari meuli mah teu kudu éra!

Anak: Isin atuh, Ma. Saur batur téh, piraku pameget mésér samara?

Indung: Aéh.. aéh.. Iyeuh, déngékeun! Euweuh ti dituna, lalaki teu meunang balanja samara. Kudu nyaho anggurmah.

Anak: Atuh, ma. Ema mah kitu, da abi téh isin.

Indung: Manéh mah, ari dititah ku kolot téh. Rék nurut ka saha ari manéh? Ka kolot mah iyeuh! Tong boro nyebut embung, nyebut “ah” waé geus doraka! Daék manéh doraka?

Anak: Alim doraka mah atuh, Ma. Hapunten nya, Ma. Ujang rumaos lepat.

Indung: Heueuh ku Ema dihampura. Tong kitu gawé ka kolot mah. Lain Ema hayang dihargaan atawa embung dipungpang ku anak, tapi éta mah geus jadi kawajiban nu jadi anak ka kolot.

Anak: Muhun Ma, hapunten. Moal sakali-kali deui.

Indung: Tong boro hidep budak kénéh, sanajan jaga dikersakeun jadi jéndral oge angger, indung tunggul rahayu bapa tangkal darajat. Jelema nu doraka ka kolot mah ka luhur teu sirungan, ka handap teu akaran. Jug geura indit!

Anak: Mangga. Beu artosna.

Indung: Yeuh! Duitna 5.000, meulina sarebueun, sarebueun weh! Pamulanganna bawa deui!

Anak: Pangangsulanana kanggo abdi, Ma?

Indung: Emh, Gustiiii nu Agung, pupulur méméh mantun. Piraku dititah kitu baé ménta buruh? Pan cikénéh bieu téh dipapatahan. Kadieukeun wé atuh rék indit ku sorangan!

Anak: Henteu, Ma. Henteu. Assalamu’alaikum!

Indung: Wa’alaikumsalam!

Anak: Tong ambek atuh, Ma. Mani ambek Ema mah.

Indung: Henteu. Heu jug geura-geura indit!

Artinya:

Ibu: Nak!

Anak: Iya!

Ibu: Ke sini sebentar, Ibu mau menyuruh!

Anak: Iya. Mau menyuruh apa, Bu?

Ibu: Ke warung gih!

Anak: Beli apa, Bu?

Ibu: Membeli kemiri, kencur, ketumbar, dan lengkuas. Kita bikin sayur labu.

Anak: Tidak mau, Ma ah! Isin….

Ibu: Eh, kenapa malu? Kalau minta atau mencuri baru malu, kalau membeli tak usah malu!

Anak: Malu, Ma. Nanti kata orang, masa laki-laki beli bumbu?

Ibu: Eh.. eh.. Hey, dengarkan! Tidak ada dari sananya, lak-laki tak boleh belanja bumbu. Justru sebaiknya harus tahu.

Anak: Bu, Ibu kok gitu, aku ini malu.

Ibu: Kamu ini, kalau disuruh orang tua (nada jengkel). Mau nurut ke siapa kamu? Ke orang tua itu, jangankan bilang tidak mau, menyebut “ah” saja sudah durhaka. Kamu mau durhaka?

Anak: Tidak mau, Ma. Maafkan aku ya, Bu. Aku mengaku salah.

Ibu: Iya, Ibu maafkan. Jangan begitu sama orang tua. Bukan Ibu ingin dihargai atau tidak mau dibantah oleh anak, tetapi itu (hormat dan patuh) sudah jadi kewajiban anak ke orang tua.

Anak: Iya, Bu. Maaf. Tidak akan diulangi.

Ibu: Jangankan kamu masih kecil, meskipun nanti ditarkdirkan jadi jenderal pun tetap, indung tunggul rahayu bapa tangkal darajat. Orang yang durhaka ke orang tua itu kaluhur teu sirungan ka handap teu akaran. Sana cepat berangkat!

Anak: Iya. Mana uangnya.

Ibu: Nih! Uangnya 5.000, belinya masing-masing seribu aja! Uang kembaliannya bawa lagi!

Anak: Kembaliannya buat aku, Bu?

Ibu: Emh, Ya Tuhan, pupulur méméh mantun. Masa disuruh begitu saja minta upah? Kan barusan dinasihati. Sini, ibu akan berangkat sendiri!

Anak: Tidak, Bu. Tidak. Assalamu’alaikum!

Ibu: Wa’alaikumsalam!

Anak: Jangan marah dong, Bu. Ibu kok marah.

Ibu: Tidak. Cepat berangkat!

Arti peribahasa:

Indung tunggul rahayu bapa tangkal darajat = keselamatan dan kebahagiaan anak bergantung pada do’a dan keridoan ibu bapaknya.

Ka luhur teu sirungan, ka handap teu akaran = tidak akan ada kamajuan, baik dalam hal pangkat/jabatan/kedudukannya, maupun rejekinya.

Pupulur memeh mantun = meminta upah sebelum bekerja.

Baca juga: Contoh Percakapan Ibu dan Anak

Demikianlah, semoga bermanfaat.